Katie Mwamadi

Mijn naam is Katie Mwamadi, Ik ben geboren in 2002. Mijn oma heeft me verteld dat mijn vader is gestorven voordat ik geboren ben, mijn moeder is gestorven toen ik drie was. Ik heb 2 jaar bij mijn oma gewoond. Daarna heeft een zus van mijn moeder me opgehaald en meegenomen naar haar huis. Ik ging naar de basisschool en ze was aardig voor me, maar na een jaar begon ze me te slaan. Ook kreeg ik alleen nog maar middageten terwijl haar dochter drie keer per dag te eten kreeg en mooie nieuwe kleren, maar ik kreeg niets. Op een dag kwam ik uit school en vroeg ik om eten, maar ze zei vergeet het maar. Toen besloot ik terug naar mijn oma te gaan en heb ik 6 uur gelopen. Ik vond mijn oma in de tuin, ze vroeg me waarom ik terug was dus ik vertelde haar wat er was gebeurd. Mijn opa zei: “Dank u God dat u dit kind beschermd”. Na vier jaar kwam mijn tante me weer ophalen omdat mijn oma te arm is. Dus ging ik terug naar school. Na drie maanden werd mijn tante voor haar werk overgeplaatst van Dedza naar Nkhoma. Ze liet me in Dedza achter zonder eten of geld. De huurbaas schreeuwde naar me omdat mijn tante de huur niet had betaald, hij wilde al mijn kleren. Na een week kwam mijn tante me ophalen maar ze sloeg me veel. Ik deed examen op de basisschool en slaagde. Daarna ging ik naar de middelbare school. Na een maand ben ik gestopt omdat mijn tante geen schoolgeld betaalde. Ik vroeg mijn tante om geld voor school, maar ze zei geen geld voor jou. Voor haar eigen kind betaalde ze wel schoolgeld. Na een tijdje ging ze terug naar het dorp en liet mij twee weken achter in Nkhoma zonder eten of geld. Ze nam alleen haar eigen kinderen mee. Toen ze terugkwam vertelde ze dat ze opnieuw overgeplaatst was, dit keer van Nkhoma naar Blantyre. Ze liet me opnieuw achter en nam haar eigen kinderen mee naar Blantyre. Ze liet me achter zonder iets.
Maar nu is mijn leven goed omdat Nicole mij bij haar in huis heeft genomen. Alles gaat goed, ook school.