Katie woont bij me sinds maart 2015. Zodra ze bij mij in huis kwam zijn we naar haar familie gaan zoeken. Dat bleek echter niet gemakkelijk. We hadden alleen een telefoonnummer van haar vaders familie. Zij hebben Katie jarenlang slecht behandeld en weigerde contactgegevens van haar moeders familie te geven. Uiteindelijk na 5 maanden en veel telefoongesprekken gaven ze me het telefoonnummer van de oom van Katie. De oom ging naar het dorp van de oma en na vier lange jaren kon Katie eindelijk weer met haar oma praten. De oma, die haar heeft opgevoed, van haar heeft gehouden en voor haar heeft gezorgd voordat de familie van haar vader haar wegnam. Katie’s oma begint erg oud te worden en elke keer wanneer ze Katie sprak vroeg ze wanneer Katie langs zou komen.
Afgelopen week was er een schoolvakantie en besloot ik Katie naar haar geboortedorp te brengen voor een bezoek aan haar familie. Na een zes uur durende autorit arriveerde we in Mulanje, een stad in het zuiden van Malawi. Katie herinnerde zich de weg naar het dorp dus het was gemakkelijk te vinden.
Zodra we arriveerde kwamen Katie’s tantes en vrienden naar haar toe gerend. Ze konden niet geloven dat ze eindelijk terug was en dat ze er zo goed uitzag. Haar oma was naar de kerk dus we moesten wachten voordat we haar konden zien.
We zijn 4 dagen in het dorp gebleven en hebben het echte dorpsleven ervaren. Mulanje is erg warm deze tijd van het jaar dus sliepen we buiten op een dunne grasmat. We werden wakker wanneer de zon opkwam, gingen naar de put om water te halen, maakte vuur om het eten op te bereiden en gingen naar bed kort nadat de zon was ondergegaan. We genoten van het locale eten en de vele mango’s.
In de namiddag arriveerde de oma in het dorp en liet Katie de vier dagen die volgde niet meer alleen. Ze was zo gelukkig eindelijk haar kleindochter weer te zien.
Nu Katie wat ouder is kon ze haar oma wat vragen stellen over haar moeder. Haar moeder stierf in het dorp toen Katie pas drie jaar oud was. In de ochtend werd ze ziek en in de middag was ze dood. De verjaardag van de moeder van Katie bleek te zijn op de dag dat we arriveerde in het dorp, 15 oktober. Katies moeder deed het erg goed op school en heeft de middelbare afgemaakt. Alleen een klein percentage van de Malawiaanse bevolking lukt het de middelbare school af te maken dus Katie was erg trots toen ze dit ontdekte. Na school had haar moeder voor vier jaar als bediende en kreeg het voor elkaar om een mooi huis te bouwen I het dorp van het geld dat ze verdiende.
Toen Katie jong was ging ze graag naar de rivier om daar met haar vrienden te zwemmen dus zijn we teruggegaan naar dezelfde rivier en genoten van het verfrissende water. Ook hebben we vele langen gesprekken gevoerd onder de mangobomen met haar vrienden en familie. Een aantal van Katie’s vrienden waren al getrouwd en hadden kinderen, ze was hier erg van geschrokken en begrijpt nu nog beter hoe belangrijk school is.
Door de overstromingen afgelopen jaar in het zuiden van Malawi, was er geen oogst. Katies familie heeft grote moeite om eten te vinden en de meeste kinderen in de familie gaan niet naar school. Katie genoot ervan haar familie te zien, maar het was lastig voor haar te zien hoe moeilijk haar familie het had. Haar twaalf jarige vrienden hadden al kinderen en geen toekomst voor zich.
Op de terugweg vertelde ze me dat ze weet dat God veel van haar houd. Ze is ernstig mishandeld en heeft moeilijke tijden meegemaakt, maar nu heeft ze een moeder en de kans om naar school te gaan.
Liefs,
Nicole
