In Juni/Juli zijn wij een maand in Nederland geweest. Teleza had haar jaarlijkse controle in het ziekenhuis in Leiden en daarnaast hebben we genoten van een heerlijke vakantie in Nederland. De uitslag van de onderzoeken van Teleza waren gelukkig goed. Er is weinig veranderd in haar medische situatie sinds de operatie. Alles functioneert zoals gepland tijdens de operatie, er is niets verbeterd maar ook niets verslechterd.
Goed nieuws dus en ze hoeft pas over een jaar weer terug te komen op controle. Minder goed nieuws was dat het helaas nog steeds niet gelukt is een oplossing voor haar tanden te vinden. Doordat Teleza bijna een jaar lang vele malen per dag heeft overgegeven zijn haar tanden erg aangetast. Ze heeft heel veel gaatjes en sommige tanden breken af. Ik ben nog steeds met de dokters in overleg hoe en wanneer ze geholpen kan worden.
Midden augustus zijn Diana en Maria weer begonnen met school. Ze hebben het heel erg naar hun zin op school en keken er erg naar uit weer terug te kunnen gaan. Ook Teleza vind school erg leuk en gaat inmiddels iedere dag naar een soort van peuterschool in het dorp waar we wonen. Alle drie de kids weer terug in hun dagelijkse ritme, het doet hun erg goed.
In het Afriana huis gaat alles goed. Een tweeling is onlangs geadopteerd door een familie in America en we hebben verschillende nieuwe kinderen in het huis erbij gekregen.
De prijzen in het lokale ziekenhuis waar we wonen zijn enorm gestegen. Daardoor komen er veel minder mensen naar het ziekenhuis omdat ze het niet meer kunnen betalen. We zien het effect daarvan omdat er daardoor wekelijks nieuwe kinderen in ons programma bij komen. Gelukkig kunnen veel kinderen bij familieleden in het dorp blijven en kunnen wij ze dan helpen met flesvoeding maar het blijft een zorgelijke ontwikkeling dat steeds meer mensen niet meer naar het ziekenhuis komen.
Niet alleen in het ziekenhuis maar alle prijzen zijn, zoals in de rest van de wereld, enorm gestegen. De meeste prijzen zijn verdubbeld terwijl de inflatie maar rond de 25% ligt. In Malawi is er geen sociaal vangnet van de overheid en de enorme prijsstijgingen veroorzaken daardoor veel honger en ondervoeding. Het hongerseizoen begint in Malawi rond december en de voorspellingen zijn niet goed. Een paar voorbeelden; mais is met 87% gestegen vergeleken met dezelfde maand vorig jaar, suiker is met 53% gestegen vergeleken met dezelfde maand vorig jaar en olie om te koken is met 90% gestegen vergeleken met dezelfde maand vorig jaar. De meeste mensen in Malawi hebben geen baan en zijn afhankelijk van wat ze oogsten, maar ook de prijs van kunstmest is met 148% gestegen en daardoor onbetaalbaar geworden.
Gelukkig hebben we ook goed nieuws! We hebben sinds kort zonnepanelen op het dak en wat een zegening is dat. In Malawi is er dagelijks vele uren geen stroom. Er is normaal niet genoeg stroom beschikbaar en daardoor krijgt elke regio maar voor een paar uur elektriciteit per dag. Het gehele jaar door is het om 6 uur ’s avonds donker en dat betekent dus ’s avonds alleen verlichting met behulp van kaarsen. Behoorlijk lastig en erg gevaarlijk met zoveel kleine kinderen in huis. Daarnaast kun je daardoor dus ook niet regelmatig wassen, koken, de waterkoker en koelkast gebruiken en ga zo maar door. Nu hebben we daar geen problemen meer mee en dat is toch wel heel erg fijn!
Een van de nieuwe kinderen in ons huis is Mike Sitima (zie foto).
Mike was pas 10 dagen oud toen zijn moeder overleed. De moeder was bevallen in een lokale kliniek en alles ging goed. De volgende dag mocht ze naar huis en er waren geen complicaties. Op de negende dag na de bevalling werd ze opeens ernstig ziek en ging terug naar de lokale kliniek. Daar aangekomen werd ze meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis in Nkhoma. Helaas is ze binnen enkele uren na aankomst in Nkhoma overleden. Mike was haar derde kindje. We hebben hem met veel liefde opgenomen in het Afriana huis.
De groetjes ook van Diana en Maria.
Veel liefs, Nicole.
